هیچ کس و هیچ چیز ، نمی تواند از پویندگی ما جلوگیری کند . حکیم ارد بزرگ
جهان
را آغاز و انجامی نیست ، آنچه هست ، دگرگونی در گیتی است . ما دگرگونی در
درون گیتی را زایش و مرگ می نامیم . ما بخشی از دگرگونی در گیتی هستیم ،
دگرگونی که در نهان خود ، پویش و شکوفایی را پیگیری می کند . بروز آینده ما
، بسیار فربه تر از امروز خواهد بود ، ما در درون گیتی ، در حال پرتاب شدن
هستیم ، پرتاب به سوی جایی و نمایی که هیچ چیز از آن نمی دانیم ، همان
گونه که در کودکی از این جهان هیچ نمی دانستیم . میدان دید ما ، با همه
فراخنایی خود ، می تواند همچون شبنمی کوچک باشد بر جهانی بسیار بزرگتر از
آنچه ما امروز از گیتی در سر می پرورانیم ، پس ، گیتی بی آغاز و بی پایان
است .
حکیم ارد بزرگخواست واپسین آدمی ، شناور شدن در بسامدها و امواج گیتی است . حکیم ارد بزرگ
بزرگترین گمشده های ما در زندگی ، نزدیکترین ها به ما هستند .
حکیم ارد بزرگآنکه مهربان نیست ، بیمار است . حکیم ارد بزرگ
